‘Dank u wel en houdoe’

SINT-MICHIELSGESTEL –Sint-Michielsgestel krijgt op 7 mei een nieuwe burgemeester. Dat betekent dat Erik Ronnes afgelopen donderdag voor de laatste keer een raadsvergadering mocht voorzitten. Zijn afscheid werd door de politici bescheiden, maar op een bijzondere manier gevierd.

Door Wim Poels

Want hoe spreek je waardering uit in de politiek. Een gemeenteraad behandelt vaak moties, waarin meestal het college wordt opgeroepen iets wel of juist niet te doen. Donderdag diende de raad een ludieke motie in. Dat gebeurde, best bijzonder in de politiek, door alle fracties. Ze stemden allemaal voor.

Ronnes zelf kon er wel om lachen toen Anja Andres van Fractie SMG, die de motie voor mocht lezen, vertelde dat Ronnes nogal eens moeite had de namen van fracties en raadsleden te onthouden en uit te spreken. En dat hem dat door zijn charismatische uitstraling keer op keer vergeven werd. Hij ging op alle uitnodigingen in en werd snel door de inwoners in het hart gesloten. Bovendien bleek hij op verschillende manieren van bomen te houden. Hij plantte ze aan, maar toonde ook respect voor de ‘Boom van Hoop’ bij de Beekvliet-boerderij.

‘Vaste’ burgemeesters krijgen bij hun afscheid een boom. Omdat Ronnes ‘slechts’ tijdelijk op die post zat, had hij geen recht op een boom in het ‘burgemeesterslaantje’ bij het gemeentehuis.

Dat alles bij elkaar zorgde ervoor dat de raadsleden hem cadeaus gaven om hun namen nooit meer te vergeten en die het bourgondische karakter van Sint-Michielsgestel illustreerden. Daarnaast kreeg hij toch een ‘burgemeestersboom’, al moet hij die dan maar in zijn eigen tuin planten. De raad koos voor een stevige perenboom. Want die past bij het postuur van Ronnes en staat bovendien voor ‘welvaart, kracht en groei’.

Ronnes zelf had het laatste woord. Hij sprak van ‘best wel gemengde gevoelens’. Want natuurlijk wist hij dat hij een interim-burgemeester was, hij kreeg in het halve jaar dat hij burgemeester mocht zijn veel waardering voor het college, de ambtenaren, de gemeenteraad, maar zeker ook de kracht van de Gestelse gemeenschap en de warmte van de lokale cultuur.

“Ik wil de inwoners bedanken voor hun steun en vertrouwen”, zei hij. Waarbij hij opmerkte dat hij die inwoners ontmoette bij heel verschillende gelegenheden. Dan weer met een lach, dan met een traan. Dat is een van de dingen die het burgemeesterschap voor hem zo boeiend maakten.

Ronnes zei ‘verder te reizen naar zijn volgende bestemming, zonder overigens duidelijk te maken welke dat zou kunnen zijn. “Dank u wel en houdoe.”